Во ова интервју разговараме со Ана Карпичарова, млад специјализант по ортопедија и траума, која со ентузијазам ја споделува својата приказна и искуство од секојдневната работа на одделот.
Зошто ортопедија и траума?
Ана: „Уште од студентските денови ме фасцинираше човечкиот скелет и начинот на кој телото се обновува после повреди. Изборот на ортопедија и траума дојде природно, затоа што оваа област комбинира хирургија, итни интервенции и долгорочна рехабилитација. Тоа ми овозможува да бидам дел од целиот процес – од спасување живот, до враќање на квалитетот на животот.“
Со какви предизвици се соочувате секојдневно?
Ана: „Работата во траума е многу динамична. Никогаш не знаеме што ќе донесе денот – автомобилски несреќи, спортски повреди или комплексни фрактури. Потребна е брза реакција, но и тимска работа со анестезиолози, хирурзи и медицински сестри. Најголем предизвик е да останеш смирен и рационален, дури и во најтешките ситуации.“
Како напредува медицината во оваа област?
Ана: „Во последните години има голем напредок во минимално инвазивните хируршки процедури. Пациентите закрепнуваат побрзо, имаат помалку компликации и побрзо се враќаат на секојдневните активности. Исто така, користиме современи импланти и техники кои пред само 10 години беа недостапни кај нас.“
Што им советувате на младите кои сакаат кариера во ортопедија?
Ана: „Да бидат подготвени за напорна работа и долг пат на учење. Ортопедијата бара и физичка издржливост, но и многу трпение. Ако имате страст за хирургија и сакате да им помагате на луѓето да застанат на нозе, ова е вистинската специјалност.“
Лична мотивација и идни планови
Ана: „Најголемата мотивација ми е кога ќе видам пациент што повторно може да оди или да се врати на спортот што го сака. Тоа чувство е непроценливо. Во иднина би сакала да се усовршам во спортска ортопедија и реконструктивна хирургија, за да можам уште повеќе да придонесам.“
Заклучок
Интервјуто со специјализант Ана Карпичарова ни покажа дека зад секоја успешна интервенција стои посветен тим и љубов кон медицината. Ортопедијата и траумата се полни со предизвици, но и со моменти што носат огромно задоволство и надеж.